Og þó, það má minnast á það?.

Hin öfuga byggða stefna sem rekin hefur verið svo lengi sem elstu menn muna, og felur í sér að efla stór Reykjarvíkursvæðið bæði atvinnulega og stjórnsýslulega með þeim afleiðingum að svæðið hefur virkað eins og ryksuga gagnvart landsbyggðinni í efnahagslegum og félagslegum skilningi.

 

Hver hefur ekki hlustað á þingmenn stór reykjavíkursvæðisins í umræðum um stjórnsýslu og skipulagsmál mið-hálendisins. Og borgarstjórn Reykjavíkur hefur gæsluvarðhald á, svo litlar sem stórar ríkistofnanir verði ekki fluttar út á landsbyggðina.

Þetta ásamt svo mörgu, mörgu öðru, hefur orðið til þess að fólk á landsbyggðinni er að greiða fyrir farmiða á fyrsta farrými á íslensku þjóðarskútunni en er holað á þriðja farrými í skilningi opinberar þjónustu, hún er ekki fáanleg nema að greiða mikinn viðbótarkostnað hvort sem horft er til heilbrigðisgeirans, menntageirans, orkugeirans, menningargeirans eða annarrar þeirra þjónustu sem landsbyggðarfólk á rétt á.

 "---- Hvort lentuð þið þá í hálfvelgju, hiki

og hugsjónaflótta, góðir menn?

Hefur viljinn, sem bjó í þeim dáðfúsum draumum,

sig dregið í skel fyrir vaxtarins straumum

 

Þeir svari, sem vilja. En sjá hér er landið !

Og sjá hér er fólkið ! Hvað vottast þar ?  ---"

(Jóhannes)

Að þessu verður best snúið við af landsbyggðar fólkinu sjálfu með því að þola ekki órétt í víðtækum skilningi, og krefjast umræðu um byggðarmál og opinbera þjónustu ásamt með endurskoðun skattalaga með það í huga að frádráttur fáist í sköttum vegna ójöfnunar í þjónustu.